నేస్తం

నా కన్నీటిని తుడిచి ,నా పెదవులపై చిరునవ్వువై నా విజయానికి శిల్పివై ,నా గమనానికి దిక్సూచివై నా కంఠంలో శ్వాసవై , నా ఉహాకు లయవై నా సంతోషనికీ చిరునామవై, నన్ను లాలించే లాలివై ప్రేమను పంచిన ఓ మిత్రమా, నా ప్రియానేస్తామా ఏమిచ్చి తీర్చగలను నీ రుణం ............................

గాయాపడిన నా తెలంగాణ

  ప్రక్కనే గంగ పారుతుంటే గొంతులు తడి అరక 

  వంకరలు పోతున్న నల్గొండ పోరగాండ్లు 

  పంటచేలు తడవక కరవుకు కళ్ళు చాపి  వలసపట్టిన పాలమూరు 

  బొగ్గుబాయి గల్ఫ్ బతుకులు చేసి 

  ఉన్న ఉపాధితరవులను నరికేసి నిరుద్యోగాన్ని ఉసిగోల్పెనే 

  మెతుకుసీమ కరువుసీమ చేసి 

  హైదరాబాద్  భూములను చెరపట్టనే  వలస రాబందులు 

  పెద్దమనుషుల ఒప్పందపు సిరా తడి అరక ముందే తూట్లు పొడిచి నయవంచన చేసి

  ధృతరాష్ట్ర్ర కౌగిలిలో సమైక్యం అని హలహాలం చీమ్ముతూ

  కలిసుందాం అంటూ మోసం చేస్తున్నా విశాలాంధ్ర 

  నా తెలంగాణ సమైక్యంలో గాయాపడిన రుధిర వీణా 

  సమైక్యపు సంకెళ్ళు తెంచుకొని  ఆత్మగౌరవంకై
  గర్జిస్తున తెలంగాణ బిడ్డాలార మీకు సలాం

సహచర్యం

 

                                        నా ప్రాయం నీ సొంతం,

                                        నీ సహచర్యం నా హృదయపు వాకిట నిశి లో శశి
                                        నీ సావాసం కావాలి నా పాలిట వసంతం..

                                        నీ హృదయం నేను అవ్వాలి అని

                                        నేను నీ జతై నీలో సగమై

                                        ఏడడుగులతో నీ వశమై
                                        నూరేళ్ళూ నీతో నా ప్రయణం సాగాలి అని...

ఓ చెలి నిన్ను చేరేది ఏనాడూ

చుట్టూ ఎందరు ఉన్న నీతో ఉన్న దూరం కరగారావాసం అయిందే

నీతో ఉసులు ఆడకపోతే ఉపిరి ఆగినట్టు ఉంటుందే ..

నువ్వు లేని యి క్షణాలు నాకు శతకోటి యుగాలయనే

యి ఎడబాటు ఎన్నాళ్ళూ మనం ఏకం అయేది ఏనాడూ సఖి

మరణా మృదంగం

మరణా మృదంగం మ్రోగుతుంటే ఏదో తెలియని భయం

మృత్యు దేవత ఓడిలో చేరుతుంటే వద్ధని మారాం చేస్తున్న మనస్సు

అందరిని వదలి వెళ్ళలేని నా అనే ఆరాటం

ఎన్నో అనుభవాల ఙ్ఙపకాలో బందీనీ అయి ఇహలోక వ్యసనాలో చిక్కుకొని

అందరికి విషాదం అయి గుండెకొత మిగిల్చి యి శ్వాస వదిలేది ఎలా

యి సంఘర్షణలో వెన్నుచూపక తలపడి జయించి ...

మృతు దేవతా ఓడిలో స్వేచ్ఛాగా సేద తీరాలి అని

వీరమరణంకై ఎదురుచూస్తూ నా మనోవంఛా తీరే క్షణం కోసం వేచివున్న:)

నీ తోడు

నే మారవ లేకునా నీతో కలసి నడిచిన ఏడు అడుగులు

అ మధుర క్షణాలు గుర్తుకు వచ్చినప్పుడల్లా కలిగెను నా కంట చేమ్మ..

నీతో నే బతుకంటూ ఆనందపు ఝారి లో తేలుతుంటే ...

నువ్వు ఒక్కసారిగా నన్ను వదలి స్వర్గానికి వెళ్లిపోయాక

నువ్వులేక ముల్లాపాన్పు పై శయనీస్తు నువ్వులేని ప్రాణపు తృణాన్నీ వదలి

నీ దగ్గరికి రావాలి అని ఆశగా ఎప్పుడు అగిపోదామా అని

నా చిన్నిగుండే ఎదురు చూస్తుంది :(

హృదయ వేదన

ఆ హృదయాని తడిచి చుసిన ఎన్నో వెతలు

ఏ కన్నీటిని చుక్క కదిలించిన దాని వెనుక ఎన్నో కథలు

ఆ తీయ్యటి పలుకుల్లో ఎన్నో విషాదాలు

ఆ చిరునవ్వుల్లో దాగిన ఎన్నో గాయాలు

కన్నుల్లో ఏదో తెలియని బెరుకు

మదిలో ఎగిసే లావాను ఆపేదెలా

ఆ గాయాలకు ఆ కోతలకు స్వాంతన కలిగెదెల